دانشگاه آزاد اسلامی
واحد علوم و تحقیقات مازندران
گروه حقوق
پایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد رشته حقوق(M.A)
گرایش: جزا و جرم شناسی
عنوان:
بررسی تطبیقی فرزند کشی در حقوق ایران و فقه امامیه و اهل سنت
استاد راهنما:
دکتر ابوالحسن شاکری
استاد مشاور:
دکتر سیدابراهیم قدسی
تابستان 1392
چکیده
پایان نامه مذکور به بررسی فقهی و حقوقی پدیده فرزند کشی در فقه امامیه و بررسی تطبیقی آن با فقه عامه و حقوق ایران میپردازد، در فقه امامیه و عامه و نیز قانون مجازات ایران پدر و جد پدری در قتل فرزند قصاص نمیشوند بلکه به تعزیر و پرداخت دیه محکوم می شوند. در قرآن آیه ای دال بر این حکم وجود ندارد بلکه روایات صحیحهای وجود دارد که عدم قصاص پدر در قتل فرزند را تایید میکند. حکم قتل عمد قصاص است ولی یکی از استثنائاتی که وجود دارد قتل فرزند توسط پدر است، در قانون مجازات ایران ماده 220 به صراحت پدر و جد پدری را معاف از قصاص دانسته است، ولی این حکم معافیت از قصاص شامل مادرنمیشودکه محل اشکال و اختلاف است وهمچنین اینکه معافیت از قصاص پدربخاطر رابطه ابوت وی بر فرزند است نه ولایت ایشان .
رهبر حکومت اسلامی میتواند با توجه به مصلحت نظام وقوانین ثانویه حبس ابد برای قاتل در خواست نماید ولی حکم قصاص نمیتواند بدهد که این نیز باتوجه به حقوق بشر امروزی جای سوال دارد. فقه امامیه و عامه براساس کتاب و روایات و کلمات فقها استناد شده است، اکثر فقها الحاق جد پدری به حکم معافیت را پذیرفتهاند به اینصورت که هر کس عالماً و عامداً مرتکب قتل دیگری شود قصاص میشود مگر والد که در صورت قتل ولد خویش قصاص نمیشود که در اینجا منظور از والد پدر و پدر پدر و هرچه بالاتر رود که جد محسوب میشود.
واژگان کلیدی: مجازات –فرزند- قتل – حقوق ایران- فقه امامیه –فقه عامه.
مقدمه
هر جرمی به تناسب خود دارای مجازاتی است مجازات قتل همواره به عنوان یک عامل تسلی دهنده بازماندگان مقتول مدنظربوده است.
مجازات قتل، قصاص ودرمرحله خفیفتر آن، تبدیل قصاص به دیه میباشد که اولیاءدم اجرای آن را نسبت به قاتل خواستار میباشند.
در بحت قصاص نفس اولیاء دم معمولا نقش تعیین کننده ای در مورد مجازات قاتل دارند وباعفو ولی دم، قاتل زندگی خویش را ادامه داده وباعدم بخشش او زندگیش خاتمه پیدا میکند.
معمولا علقه و رابطهای که میان پدر ومادر وفرزندان وجود دارد مانع هتک حریم جانی فرزندان از جانب والدین ایشان میشود لکن مواردی است که به ندرت اتفاق میافتد که مرتکب قتل، از اولیاءدم (پدرومادر) است، یعنی حیات فرزند را کسانی از او سلب میکنند که خود عامل بوجود آوردن آن بوده اند وبه عنوان سرپرست وولی قانونی او محسوب میشوند بنابراین بر طبق فقه امامیه وفقه عامه ونیز حقوق ایران که برگرفته از فقه امامیه میباشد حکم قصاص در مورد ایشان مانند سایرین نبوده ومورد دقت ومداقه است.
قانون مجازات اسلامی در ماده 220 مقرر میدارد: «پدر یا جد پدری که فرزند خودرا بکشد قصاص
نمیشود وبه پرداخت دیه به ورثه مقتول وتعزیر محکوم خواهد شد »
طبق این قانون پدر از حکم قصاص نفص مبرا شده وبه پرداخت دیه وتعزیر محکوم میشود که مجازات تعزیر از 3 تا 10سال حبس میباشد.
براي دانلود متن کامل پايان نامه اينجا کليک کنيد
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 835
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0